In Eben Emeal verscholen tussen beschermde natuurgebieden, de industrië van de kalkgroeve, oorlogsmonumenten, het kanaal en de Jeker. Ligt een bijzonder stuk grond waarop mijn grootvader, Piet der Kinderen, tijdens zijn leven een klein paradijs heeft gesticht. Als beeldhouwer vormde hij de stenen maar ook het landschap waar deze uit voortkwamen. Het resultaat is een afgebakende oase die idyllische aanvoelt wanneer je er per abuis in terecht komt. In ruil voor de zorg waarmee mijn grootvader het land inzaaide, oogsten hij en de mensen die hij welkom heette een plek vol inspiratie. Het was voor hem een plek om te maken, te delen met andere kunstenaars, zowel fysiek als intellectueel, en bovenal een plek voor bezinning. Het is altijd mijn droom geweest om te treden in de voetsporen die hij in deze haast heilige grond heeft achter gelaten.
De wei heeft, net als de natuur, geen vaste vorm, ze mag groeien, bloeien en ook weer ten delen afsterven.
Ze bied niet alleen mijn atelier, maar ook een locatie met ontzetten veel mogelijkheden tot samenwerking en uitwisseling.
De visie is om met de wei als alles dat ze meer is dan plek alleen, onderdeel kan worden van het lokale kunst landschap waarmee ze mogelijkheden kan bieden voor andere kunstenaars in combinatie met non kunstenaars die samen hun nieuwschierigheid in actie willen brengen.
Momenteel gebeurd dit middels de events “ IN WEI DING “